HEIDEGGER?DENATURAT, reż. Katarzyna Krakowiak-Bałka i Mirosław Bałka

Katarzyna Krakowiak–Bałka tworzy rzeźby, performanse, obiekty, kompozycje i instalacje dźwiękowe, które badają języki używane do opisu architektury. Uzyskała doktorat na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz habilitację na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Jej celem jest generowanie środowisk akustycznych pozwalających widzom-słuchaczom stać się częścią dzieła sztuki i zetknąć się z architekturą na poziomie dźwięku. Eksplorując granice architektury, Krakowiak buduje wielkoskalowe instalacje w oparciu o konstrukcje architektoniczne. Obecnie skupia się na formułowaniu pojęcia architektury w kategoriach językowych – jako czasownika niedokonanego i przestrzeni stawania się, która pojawia się w różny sposób w zależności od pełnionej funkcji, a także na dźwiękowych manifestacjach relacji ludzko-nieludzkich. Krakowiak została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in.: St. John’s College Uniwersytetu Oksfordzkiego, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP i amerykańskiej fundacji Trust for Mutual Education. W 2012 otrzymała nagrodę specjalną za wystawę indywidualną „Iżby ściany drżały, pęczniejąc skrywaną wiedzą o wielkiej mocy” (kurator: Michał Libera) w Pawilonie Polskim na 13. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji.
W 2020 roku stworzyła pracę “It Begins with One Word. Choose Your Own” w Pawilonie Barcelony zaprojektowanym przez Miesa van der Rohe. Jej najnowsza praca, eksponowana obecnie w Jeu de Paume w Paryżu, to instalacja “Where does any Miracle Start”, inspirowana dźwiękami owadów często niesłyszalnymi dla ludzi, a także ich dziwną obecnością i wytrwałością. W latach 2019–2022 prowadziła Pracownię Przestrzeni Dźwiękowej w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a od 2022 roku wspólnie z prof. Mirosławem Bałką prowadzi Międzywydziałową Pracownię Działań.
Mieszka i pracuje w Otwocku oraz w Olivie, w Hiszpanii. Identyfikuje się również jako ogrodniczka, na co dzień dostrajając się do gleby i roślin, obserwując je, uczy się od nich.

Mirosław Bałka zajmuje się rzeźbą, rysunkiem i filmem eksperymentalnym.
Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie prowadzi Międzywydziałowe Studio Działań. Profesor nominowany przez Prezydenta RP w 2012 roku. Otrzymał Stypendium Miesa van der Rohe przyznawane przez Kunstmuseen w Krefeld. Jest członkiem Akademie der Künste w Berlinie.
Brał udział w ważnych wystawach międzynarodowych m.in.: Biennale w Wenecji (1990, 2003, 2005, 2013; w 1993 reprezentował Polskę), documenta 9 w Kassel (1992), Biennale w Sydney (1992, 2006), The Carnegie International w Pittsburghu (1995), Biennale w São Paulo (1998), Biennale w Liverpoolu (1999), Biennale w Santa Fe (2006).
W 2009 roku zrealizował projekt How It Is w Turbine Hall, Tate Modern w Londynie. Jest autorem pomnika ofiar katastrofy promu Estonia w Sztokholmie (1998) a także realizacji przestrzennych, m.in. AUSCHWITZWIELICZKA, Kraków (2010) oraz HEAL, University of California, San Francisco (2009).
W 2015 roku stworzył scenografię do opery Pawła Mykietyna Czarodziejska góra. W 2012 roku ukazał się zapis rozmów Mirosława Bałki z Zygmuntem Baumanem. Brał udział w wielu dyskusjach panelowych, m.in. Julianem Heynen, Andą Rottenberg, Kasią Redzisz, Anją Rubik, Josephem Rykwertem i Vicente Todoli.
Jego prace znajdują się w najważniejszych kolekcjach muzealnych na świecie.