Oficerki. O policji. Fantazja oparta na faktach, reż. Anna Smolar | Komuna Warszawa

Oficerki. O policji. Fantazja oparta na faktach, reż. Anna Smolar

Działają w zmaskulinizowanym świecie. Wiedzą, jak ważne jest stawianie granic, egzekwowanie reguł i panowanie nad sobą. Muszą radzić sobie z własnymi emocjami, nie zważając na agresję tych, których mają chronić. W dzień i w nocy, niezależnie od pogody i nastroju dbają o porządek. Toną w pracy. Policjantki – martwe pole feministycznego dyskursu.

Stoją murem za mundurem, czy to mundur stawia je pod ścianą? To on sprawia, że niczym za dotknięciem magicznej różdżki z realnych zapracowanych, zmęczonych, ambitnych, pokręconych, radosnych czy pedantycznych kobiet stają się nosicielkami państwowego monopolu przemocy. Ich ciała – te naznaczone bliznami po cesarskich cięciach, przemocowych związkach i wypadkach przy pracy – przeobrażają się w znak w równaniu demokracji i patriarchatu. Znak, który w istocie jest niewiadomą, pod którą różne strony społecznego sporu podstawiają własne wartości.

Co bowiem niesie ze sobą policjantka – bezpieczeństwo? Przemoc? Porządek? Władzę? Jest profesjonalistką, która pokonała bariery w męskim środowisku? Opiekunką, która zgodnie z hasłem polskiej policji „pomaga i chroni”? Strażniczką sprawiedliwości? Figurą systemowego zła i opresji państwa? Zdrajczynią kobiecej sprawy? Ofiarą seksizmu i dyskryminacji? Czy w ogóle potrafimy oddać głos jej samej – zakładniczce naszej wyobraźni?

Spektakl Oficerki jest fantazją opartą na faktach i świadectwach. Próbom towarzyszą  spotkania zespołu z policjantkami. Zderzenie naszych, cywili, wyobrażeń i stereotypów z ich opowieściami, stało się punktem wyjścia do przyjrzenia się umowie społecznej, w ramach której rzekomo poruszamy się wszyscy. Czy rzeczywiście ją zawarliśmy? W co gramy, kiedy zawieramy ze sobą rozmaite umowy – w domu, w szkole, w pracy, w szpitalach i w urzędach, na ulicach? Czy dają one nam poczucie bezpieczeństwa czy wręcz odwrotnie? I czy potrafimy umówić się na coś innego?

Premiera:
18.03.2022, Teatr Komuna Warszawa
25.03.2022, Teatr Polski w Bydgoszczy

 

Scenariusz, dramaturgia, reżyseria: Anna Smolar

Współpraca koncepcyjna: Agata Sikora

Dialogi: Sara Celler-Jezierska, Mirosław Guzowski, Damian Kwiatkowski, Franek Nowiński, Michalina Rodak, Agata Sikora, Anna Smolar, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz, Małgorzata Witkowska

Scenografia, kostiumy: Anna Met

Ruch: Katarzyna Sikora

Opracowanie muzyczne: Rafał Paradowski

Światła: Liubov Gorobiuk

Asystentka reżyserki: Kalina Dębska

Produkcja: Magda Niedźwiecka, Lena Tworkowska (Teatr Polski w Bydgoszczy), Alina Gałązka, Olga Kozińska (Teatr Komuna Warszawa)

Inspicjentka: Hanna Gruszczyńska

 

Występują: Sara Celler-Jezierska, Mirosław Guzowski, Damian Kwiatkowski, Franek Nowiński, Michalina Rodak, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz, Małgorzata Witkowska

Anna Smolar (ur. 1980) 

Reżyserka zaliczana jest do grona najzdolniejszych twórczyń młodego pokolenia we współczesnym polskim teatrze.
Absolwentka literaturoznawstwa na Uniwersytecie Paryskim-Sorbonne. Reżyserowała m.in. spektakle: “Pinokio” , “Henrietta Lacks”, “Erazm” w Nowym Teatrze w Warszawie, “Aktorów żydowskich” w Teatrze Żydowskim, “Dybuka” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, “Kopciuszka” i “Halkę” w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie, “Koniec z Eddym” w Teatrze Studio w Warszawie. Laureatka Paszportu Polityki 2016 w kategorii Teatr.

Spektakl dofinansowany przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu HUB Kultury KW.

Ta strona używa plików cookie, aby prowadzić statystyki na temat odwiedzin.

Skip to content