projekt: agata siniarska
kuratorka: marta keil
NIEKTÓRE CZYNNIKI WSPIERAJĄCE: wytwarzanie: agata siniarska/ diego agulló/ książka/ światło/ dźwięk/ przestrzeń/ siegmar zacharias/ komputer/ mateusz szymanówka/ ania nowak/ thomas schaupp/ grzegorz laszuk/ cdn.
obsługiwanie: agata siniarska/ diego agulló/ publiczność/ cdn.
transmisja: książka/ ciało/ światło/ dźwięk/ przestrzeń/ kostium/ cdn.
PREMIERA: 5.06.2015, Warszawa
WIĘCEJ O SPEKTAKLU:
Co stanie się, jeśli jeszcze bardziej poszerzymy pole choreografii? Jak to jest być ciałem bez organów, nie będąc skandynawskim choreografem średniego pokolenia (ang. emerged)? Jak będzie wyglądał świat, w którym Trisha Brown zapomni swój taniec, a taniec zapomni ją samą? Dlaczego powrót Piny Bausch na scenę w 2034 roku doprowadził do wielkiej katastrofy?
Czy w przyszłości tancerze również będą śnić wyłącznie o elektronicznych kontach?
W swoim najnowszym projekcie „ […,] “ Agata Siniarska – efekt eksperymentów na polu choreografii i cybernetyki – powraca z przyszłości, w której nie ma już deadline’ów, open calli, grantów i networków. Podczas trzech wieczorów w komunie// warszawa Siniarska podzieli się z widownią swoimi doświadczeniami związanymi z pracą na międzynarodowej scenie tańca współczesnego w latach 2007-2045.
W […,] granica między science fiction a rzeczywistością społeczną jest czysto optyczną iluzją.
Fragment tekstu Teresy Fazan “Przyszłość bez przyszłości”, w Dwutygodniku
O (wy) twórcach:
agata siniarska – cyborgiczna forma o zmiennym stopniu produkcji, wielu talentach i przeszłości kryminalnej, świadomie działająca rozdział po rozdziale w przestrzeniach choreograficznych sekwencji. Jako komponent złożonych procesów Agatę pociągają sprzeczne stanowiska oraz utopie, co jest jej inspiracją w zaangażowaniu politycznym, społecznym oraz emocjonalnym. Każde z jej poczynań, podsycane przez energię świetlnego spektrum, tworzone jest z pasją i wielką fascynacją. Wielokrotnie nie samotnie, ale w kompanii wielu wspaniałych awanturników.
www.cargocollective.com/agatasiniarska
marta keil – kuratorka, obecnie prowadzi dział kuratorsko-dramaturgiczny w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Wspólnie z Grzegorzem Reske odpowiada za program Festiwalu Konfrontacje
w Lublinie. Jest autorką i kuratorką projektu East European Performing Arts Platform (www.eepap.org) oraz jedną z inicjatorek i kuratorką projektu Identity.Move! (www.identitymove.eu). Współzałożycielka kolektywu MicaMoca, prowadzącego od maja do września 2011 roku tymczasowe centrum sztuk performatywnych MicaMoca
w Berlinie. Doktorantka Instytutu Sztuki PAN. Prowadzi bloga fraukeil.wordpress.com
diego agulló – urodzony w Madrycie. Po ukończeniu filozofii, osiedlił się w Berlinie, gdzie od 2005 roku pracuje jako wolny strzelec w sztukach wizualnych, choreografii i pedagogice. Niedawno opublikował ręcznie wykonaną książkę „Dangerous dances”.
mateusz szymanówka – studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wiedzę o tańcu na Freie Universität w Berlinie. Współpracuje z młodym pokoleniem choreografów jako dramaturg i badacz oraz pisze o choreografii i tańcu współczesnym.
Jest kuratorem programu „Choreografia myśli”, który wiosną 2015 roku jest prezentowany
w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.
WIĘCEJ O 3-LETNIM CYKLU „PRZYSZŁOŚĆ”, w ramach którego prezentujemy „PRZYSZŁOŚĆ CIAŁA”
Według niektórych teorii socjologiczno-futurologiczne przywiązanie ludzkości do zachowania status quo sprawia, że świat będzie się zmieniać ewolucyjnie i nie czekają nas rewolucje.
Są jednak inne możliwości: zbudowanie lepszego świata albo katastrofa. Idee, napięcia
i procesy, które zadecydują o kształcie przyszłości, najprawdopodobniej już się narodziły – potrzeba tylko wizjonerskiego spojrzenia, by je zobaczyć, zbadać i nazwać. O taką refleksję Komuna// Warszawa poprosiła artystów i artystki, którzy korzystając z narzędzi sztuki, nadadzą teoretycznym spekulacjom formę dzieła i zarysują możliwe lub zadadzą kluczowe pytania.
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urząd m.st. Warszawy
Patronat:
