Trzy osoby. Z przodu kobieta w okularach słonecznych i długich czerwonych rękawiczkach. Unosi dłoń przed swoją twarzą, patrzy na pierścionek. Obok niej stoi mężczyzna, twarz odwraca do tyłu. Ma długie brązowe rękawiczki, prawą dłoń trzyma pod ręką kobiety. Za nimi stoi nieoświetlona postać.

Imperial

choreografia: Paweł Sakowicz


Ważne: W spektaklu wykorzystane są dym i głośna muzyka.

Oto na parkiet publiczność spogląda:
I już po sali wirując ślizgają się pany,
I już w rozwiązłym walcu się unoszą damy;
Jedne szlachetną, smukłą linią płyną,
Inne nóżką swobodną wychyną!
Tu dla żądnych spojrzeń doskonalą sztuką ciała
uroki, których natura szczędzić nam nie chciała;
Tam zbytkiem fikcji lot swój uskrzydlają,
To w prawo, to w lewo, w walcu nie ustają.
(Byron/Herbut/Sakowicz)

Głównym tematem spektaklu “Imperial” jest walc. Po „Masakrze”, w której Sakowicz i Herbut badali politykę reprezentacji tańców latynoamerykańskich, tym razem skupiają się na tańcu funkcjonującym na przecięciu form standardowych, użytkowych, chłopskich i balowych jednocześnie.

Historycznie rewolucyjność walca manifestowała się w fizycznej bliskości ciał, eskalacji tanecznej przyjemności i rozgrzaniu wyobraźni. Jego skandaliczna natura polegała także na zrównaniu w tańcu klas społecznych, które do tej pory nie miały prawa spotkać się na parkiecie. Walc był środkiem zmieniającym świadomość – także tę społeczną. Dziś podtrzymuje romantyczne fantazje o elegancji, przepychu i luksusie. Eksploracja walca (i jego nieoczywistej historii) pozwala zadać pytanie nie tylko o jego eskapistyczną moc, ale także o klasowość choreografii: jak przejęcie tańca przez określoną klasę społeczną może wpływać na polityczność poruszających się ciał i czy może stać się elementem kulturowego awansu?

Zdjęcia

Filip Preis

Zespół

Choreografia i performans: Paweł Sakowicz
Kreacja i performans: Agnieszka Kryst, Katarzyna Sikora
Dramaturgia: Anka Herbut
Sound design: Justyna Stasiowska
Światło: Jacqueline Sobiszewski

Biogramy

Paweł Sakowicz – choreograf i tancerz. Tworzy spektakle choreograficzne, współpracuje z reżyserkami teatralnymi i filmowymi. Szczególnie interesują go historia tańca i zagadnienia przywłaszczeń kulturowych w choreografii. Autor spektakli: „TOTAL” (Art Stations Foundation), „Jumpcore” (Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Aerowaves Twenty19), „Masakra” (Nowy Teatr w Warszawie), „Drama” (Festiwal Ciało/Umysł, Komuna/Warszawa), „Amando” (Muzeum Narodowe w Warszawie) oraz instalacji dźwiękowej „VORTEX” (Instytut Teatralny w Warszawie). Swoje prace pokazywał m.in. podczas trzech edycji Polskiej Platformy Tańca, na festiwalu Boska Komedia, Santarcangelo Festival, La Biennale de danse du Val-de-Marne, w Muzeum Susch, Tramway Glasgow, NYU Skirball w Nowym Jorku czy CAC w Nowym Orleanie.

Współfinansowanie

Wydarzenie dofinansowane przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury.

Projekt współfinansuje miasto stołeczne Warszawa
Scroll to Top