Teatr/Taniec

W Teatrze Komuna Warszawa prezentujemy różne odmiany sztuk performatywnych, które odwołują się do progresywnych tradycji teatru i tańca. Najważniejszym kryterium naszych repertuarowych wyborów jest jakość artystyczna powiązana z uważną obserwacją świata i społeczeństwa. Współpracujemy z uznanymi osobowościami teatru i tańca. Swoje spektakle zrealizowali z nami m.in. Anna Smolar, Cezary Tomaszewski, Agnieszka Smoczyńska, Paweł Sakowicz, Marta Ziółek, Hana Umeda. Organizujemy open calle, dając możliwość realizacji spektakli nowym generacjom sztuk performatywnych.

Spektakle w repertuarze

Spektakle archiwalne

Amoroso / występ gościnny

reżyseria: Janusz Orlik, Teatr Klucz im. Wojciecha Deneki
Mężczyzna w czarnym garniturze stoi zwrócony w stronę ekranu. Na ekranie wyświetla się grafika - ukośna linia białego światła, z grubym czerwonym obrysem. Biała linia przechodzi po plecach mężczyzny, jego lewa dłoń dotyka linii na ekranie.

AR.50: 5 RE/MIXÓW na 50-lecie Akademii Ruchu

Bałdyga, Krukowska, Laszuk, Majewska, Marczak, Olkiewicz, Stokłosa, Szczawińska, Więcek, Żwirblis

Call me Jay

choreografia: Agata Maszkiewicz

Call me Jay / pokaz w Utrechcie

choreografia: Agata Maszkiewicz
Czterej mężczyźni w skoku. Ubrani są tak samo - w krótkie spodenki i czarne bluzy z wielobarwnymi akcentami. Ręce mają uniesione po bokach. Za nimi, z prawej strony przy pianinie siedzi kobieta w takim samym stroju.

Cezary idzie na wojnę

reżyseria: Cezary Tomaszewski
Czterej mężczyźni w skoku. Ubrani są tak samo - w krótkie spodenki i czarne bluzy z wielobarwnymi akcentami. Ręce mają uniesione po bokach. Za nimi, z prawej strony przy pianinie siedzi kobieta w takim samym stroju.

Cezary idzie na wojnę / pokaz w Bukareszcie

reżyseria: Cezary Tomaszewski
Pięć osób siedzących na krzesłach. Do kolan zasłania je niebieska kurtyna. Z lewej strony przy pierwszym krześle leżą kule. Siedząca tam osoba ma jedną nogę. Drugie krzesło jest znacznie niższe.

Co się stało z nogą Sarah Bernhardt

reżyseria Justyna Wielgus
Pięć skrzyń z pikowaną tapicerką. Na każdej z nich leży młoda dziewczyna, wszystkie w takiej samej pozie - na brzuchu, podpierając brodę o dłonie i machając nogami. W tle zawieszone trzy chmury, na jednej narysowany napis dziewczyny.

Dziewczyny

reżyseria: Gosia Wdowik
Grupa nagich osób. W centrum, ponad wszystkimi stoi mężczyzna w rudych włosach, z rękami wyciągniętymi do góry. Wokół niego kłębią się pozostałe osoby, w pozach zatrzymanego ruchu.

Glory Game

choreografia: Dominik Więcek
Grupa nagich osób. W centrum, ponad wszystkimi stoi mężczyzna w rudych włosach, z rękami wyciągniętymi do góry. Wokół niego kłębią się pozostałe osoby, w pozach zatrzymanego ruchu.

Glory Game

choreografia: Dominik Więcek
Trzy osoby stojące blisko siebie w plamie białego światła. Z przodu kobieta w białej sukience do kolan, poplamionej krwią. Ma podcięte gardło, krew spływa po jej nogach. Za nią stoją mężczyzna i kobieta ubrani w przeciwdeszczowe peleryny i kapelusze. Na podłodze napis: gods of love

GODS OF LOVE

reżyseria: Maria Magdalena Kozłowska, Magda Kupryjanowicz, Oskar Malinowski

Hate Haus

choreografia: Ramona Nagabczyńska
Kobieta i mężczyzna w czarnych koszulkach. Trzymają z dwóch stron świecący okrąg. Z prawej strony, przed ramieniem mężczyzny stoi metalowa barierka.

HEIDEGGER?DENATURAT

reż. Katarzyna Krakowiak-Bałka i Mirosław Bałka
Trzy osoby. Z przodu kobieta w okularach słonecznych i długich czerwonych rękawiczkach. Unosi dłoń przed swoją twarzą, patrzy na pierścionek. Obok niej stoi mężczyzna, twarz odwraca do tyłu. Ma długie brązowe rękawiczki, prawą dłoń trzyma pod ręką kobiety. Za nimi stoi nieoświetlona postać.

Imperial

choreografia: Paweł Sakowicz

Kocham balet

choreografia: Ramona Nagabczyńska
Pięć osób skupionych blisko siebie. Popychają się do przodu, śmieją się i krzyczą. Mężczyzna z przodu ma szpiczaste niebieskie włosy i odkryte ramiona. Obok niego kobieta w masce z rogami i różowym kucykiem, kładzie dłoń na ramieniu mężczyzny.

M4G1C BL0W

choreografia: Kazimierz, Matusiak, Osowska, Szopa, Tur
Mężczyzna w niebieskiej bluzie leży na podłodze. Na jego brzuchu leży kontroler audio. Ręce ma rozłożone nad głową, w prawej dłoni trzyma różnokolorowe kable.

MONOLOG WEWNĘTRZNY

reżyseria: Wojtek Ziemilski
Mężczyzna w niebieskiej bluzie leży na podłodze. Na jego brzuchu leży kontroler audio. Ręce ma rozłożone nad głową, w prawej dłoni trzyma różnokolorowe kable.

MONOLOG WEWNĘTRZNY / pokaz w Brukseli

reż. Wojtek Ziemilski
Dwie kobiety w futrzanych płaszczach. Obie trzymają mikrofony. Kobieta z lewej strony stoi na wprost, głowę ma skierowaną w dół. Druga idzie w prawą stronę.

O czym tu gadać, jeśli nie ma o czym mówić

reżyseria: Łukasz Horbów, Karolina Pawelczyk, Bożna Wydrowska

Oprowadzanie po wystawie kolekcji Muzeum Choreografii i Tańca

reżyseria: Izabela Niepokój
Mężczyzna w białej koszulce i czapce z daszkiem siedzi na krześle na środku sceny. Podpiera głowę ręką. Po bokach dwa ekrany z projekcjami - dwie pary, mężczyzna i kobieta. W tle dwie osoby stojące tyłem.

Ostatni raz, kiedy moi rodzice byli w Komunie Warszawa

reżyseria: Olga Ciężkowska, Adam Dragun
Mężczyzna w białej koszulce i czapce z daszkiem siedzi na krześle na środku sceny. Podpiera głowę ręką. Po bokach dwa ekrany z projekcjami - dwie pary, mężczyzna i kobieta. W tle dwie osoby stojące tyłem.

Ostatni raz, kiedy moi rodzice byli w Komunie Warszawa / pokaz w Pradze

reżyseria: Olga Ciężkowska, Adam Dragun
Kobieta odwrócona tyłem. W podniesionej ręce trzyma mikrofon, skierowany dołem na jej ramię. Na jej plecach jest wyświetlony obraz - portret kobiety z odsłoniętą piersią, patrzącej w górę. Niebieskie tło, w lewo nad kobietą kawałek obrazu z projektora - naga pierś.

Rapeflower

reż. Hana Umeda
Kobieta odwrócona tyłem. W podniesionej ręce trzyma mikrofon, skierowany dołem na jej ramię. Na jej plecach jest wyświetlony obraz - portret kobiety z odsłoniętą piersią, patrzącej w górę. Niebieskie tło, w lewo nad kobietą kawałek obrazu z projektora - naga pierś.

Rapeflower / pokaz w Białymstoku

reż. Hana Umeda
Kobieta odwrócona tyłem. W podniesionej ręce trzyma mikrofon, skierowany dołem na jej ramię. Na jej plecach jest wyświetlony obraz - portret kobiety z odsłoniętą piersią, patrzącej w górę. Niebieskie tło, w lewo nad kobietą kawałek obrazu z projektora - naga pierś.

Rapeflower / pokaz w Poznaniu

reż. Hana Umeda
Kobieta odwrócona tyłem. W podniesionej ręce trzyma mikrofon, skierowany dołem na jej ramię. Na jej plecach jest wyświetlony obraz - portret kobiety z odsłoniętą piersią, patrzącej w górę. Niebieskie tło, w lewo nad kobietą kawałek obrazu z projektora - naga pierś.

Rapeflower / pokaz w Pradze

reż. Hana Umeda
Kobieta odwrócona tyłem. W podniesionej ręce trzyma mikrofon, skierowany dołem na jej ramię. Na jej plecach jest wyświetlony obraz - portret kobiety z odsłoniętą piersią, patrzącej w górę. Niebieskie tło, w lewo nad kobietą kawałek obrazu z projektora - naga pierś.

Rapeflower / pokaz w Utrechcie

reż. Hana Umeda
Zdjęcie. Trzy osoby na tle szklanej ściany. W środku stoi mężczyzna ubrany na czarno, pokazuje znak „kocham cię" w PJM, nie widać jego twarzy ponad brodę. Po jego bokach kucają osoby w białych kominiarkach, trzymają dłonie na mężczyźnie.

Rytuał miłosny

reżyseria: Daniel Kotowski

Wieloryb / występ gościnny

reżyseria: Pietro Floridia
Kobieta i mężczyzna, czerwone światło. Mężczyzna siedzi na ziemi ze skrzyżowanymi nogami. Za nim stoi kobieta odwrócona plecami i lekko pochylona. Mają czarne bluzki i krótkie spodenki.

Your Majesty

choreografia Katarzyna Sikora, Marcin Miętus
Scroll to Top