Oficerki. O policji. Fantazja oparta na faktach

Anna Smolar w rozmowie z Magdaleną Dubrowską, „Człowiek w mundurze nie ma twarzy”, Wyborcza.pl:
Pomysł na spektakl „Oficerki” zrodził się z doświadczenia Strajku Kobiet. Tak jak wiele innych protestujących stałam godzinami w tłumie, czasem dwa kroki od kobiet w mundurze i zastanawiałam się, co one myślą w momencie, kiedy my tu wykrzykujemy hasła o ich i naszych ciałach, o naszych prawach. Ale zrodził się też z mojego zaskoczenia, kiedy po kilku latach znajomości z mamą chłopczyka, który chodził do przedszkola z moim synem, dowiedziałam się, że jest policjantką. Ona to ukrywała, sekret wyszedł przy okazji plotek przedszkolaków. I nagle zaczęłam zupełnie inaczej ją postrzegać. Poczułam ciekawość, ale też obcość. A wraz z narastającym konfliktem politycznym – podejrzliwość i powoli narastającą wrogość. Mimo że jako matki nadal łączyły nas te same kinderbale, nocowanki i jesienne gluty.
https://wyborcza.pl/7,112395,28206231,policjantka-to-figura-wykluczona-z-dyskursu-feministycznego.html

Anna Smolar w rozmowie z Arkadiuszem Gruszczyńskim, „Wysokie Obcasy”, 07.10.2022:
W gruncie rzeczy policja jest dla nas punktem wyjścia, staje się pretekstem do rozmowy o mechanizmach społecznych w szerszym znaczeniu. Jak budować więzi społeczne? I czy to pytanie jest zasadne w kontekście z natury przemocowej instytucji? A co ta instytucja opowiada o nas, którzy gramy w grę pod tytułem społeczeństwo. Tak jak w „Kowbojach” opowiadaliśmy o konieczności budowania więzi pomiędzy nauczycielem, uczniem i rodzicem, tak teraz zależy nam na opisaniu relacji między obywatelami a policjantami. Z podobnym pytaniem w tle – co wygra: wzajemne zaufanie czy strach? Kiedy obywatel widzi policjanta, od razu się spina. Dlaczego?
https://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,157211,28218719,dlaczego-kobiety-ida-do-policji-premiera-spektaklu-oficerki.html

Anna Sańczuk, „Oficerki: Opowieść o policjantkach”, „Vogue”:
Żeby poznać perspektywę kobiet pracujących w policji, reżyserka i zespół aktorski spotykali się z policjantkami. Rozmawiali, słuchali, na tej podstawie improwizowali sceny i dialogi. Poznali policjantki, które chętnie się dzielą swoimi doświadczeniami, są gotowe odpowiadać na pytania, choć większość prosi o zachowanie anonimowości. – Chcą być zrozumiane, wysłuchane i od razu sprawdzają, czy podchodzimy do ich historii z tezą albo stawiając wyroki – opowiada Anna. – Rozmowy są fascynujące, ale trudne, wymagają otwartości, na którą nie zawsze nas stać. Mamy utarte przekonania, na przykład że policja przeważnie przyciąga skrajną prawicę, ludzi o ksenofobicznych, homofobicznych poglądach. Istnieje wiele skandalicznych doniesień, znamy nagrania, które są dowodem na łamanie praw człowieka. Ale czy na taką skalę, jak sobie wyobrażamy? W niektórych krajach, jak w Grecji, policja staje się faktycznie przedłużeniem neofaszystowskich ugrupowań, ale czy tak jest w Polsce? Czy stać nas na wysłuchanie, kim są ludzie zatrudnieni w tej szczególnej firmie? Kim są te kobiety? Kim są w pracy, a kim po dyżurze?
https://www.vogue.pl/a/oficerki-nowy-spektakl-anny-smolar-o-policjantkach