Projekcja. Kobieta leży na podłodze, obok siedzi małe dziecko, wokół nich rozsypane confetti. Widać sylwetki osób oglądających nagranie

Pigmalion

reżyseria: Wojtek Ziemilski


MIEJSCA i DATY PREMIER:
POZNAŃ: 25.10.2014
WARSZAWA: 7–9.11.2014

Łzawa historia o dziewczynie z ludu wykształconej przez szlachetnego profesora na prawdziwą burżujkę? Nic z tych rzeczy. W „Pigmalionie” kryje się coś ważniejszego i ciekawszego. To raczej opowieść o treningu, który musi przejść każdy z nas, aby móc uczestniczyć w kulturze.
O umiejętnościach, które musimy nabyć, aby zasłużyć na szacunek. Wojtek Ziemilski bierze z „Pigmaliona” George’a Bernarda Shawa główny motyw, wywraca go na lewą stronę i buduje wokół niego szczególne zdarzenie performatywne. To nie do końca teatr, bardziej próba wciągnięcia widza w sytuację spotkania, podczas którego przekazujemy sobie nie tyle wiedzę, ile emocjonalne doświadczenie. Reżyser wyjaśnia: „To ćwiczenie z empatii ekstremalnej. Wczuwamy się w kogoś innego. Nie w postać, ale w jego sposób funkcjonowania w świecie, poruszania się wśród innych, budowania więzi”. „Pigmalion” w reżyserii Ziemilskiego to część projektu „My, mieszczanie”. Nic więc dziwnego, że gdzieś w tle mamy tutaj ślady Bildung, absolutnie centralnej dla tradycji mieszczańskiej idei wychowania poprzez wtajemniczenie w kulturę.

Cykl „MY, MIESZCZANIE”

Wszyscy jesteśmy mieszczanami. No, prawie wszyscy. Wygląda na to, że w Polsce w końcu powstała silna klasa średnia. Nawet więcej: mieszczanie stali się u nas formacją dominującą. Tymczasem wciąż nie są tematem ani dla socjologów, ani dla artystów. Nie mamy zbyt wielu tekstów opisujących doświadczenie współczesnych polskich mieszczan, nie mamy przedstawień, filmów, wystaw. Przymiotnik „mieszczański” automatycznie uznawany jest za pejoratywny, a nowi mieszczanie żyją bez świadomości źródeł kultury mieszczańskiej, wartości, wokół których kategorię mieszczaństwa niegdyś ustanowiono. W ramach projektu „My, mieszczanie” próbujemy choćby w niewielkim stopniu tę sytuację zmienić.
„My, mieszczanie” to przede wszystkim trzy premierowe spektakle teatralne. W ramach projektu odbyła się również seria wykładów i dyskusji. Wzięli w nich udział m.in. Andrzej Leder, Henryk Domański, Jan Sowa, Przemysław Czapliński. „My, mieszczanie” to wspólny projekt Centrum Kultury Zamek w Poznaniu oraz Komuny// Warszawa. Kuratorem projektu był Tomasz Plata.

Z recenzji

„Chcesz się zbliżyć z innymi? Musisz przyswoić reguły komunikacji. Chcesz zostać aktorem lub aktorką? Lepiej popracuj nad wymową. Powtarzamy głośno i wyraźnie: A! E! I! O! U! Y! No pięknie, pięknie! Brawa, fanfary, konfetti. Słowo „trening” w uszach humanisty brzmi ostro i przeważnie pociąga skojarzenia z represją. Ale trening to także zabawa, nie zawsze musi być znojem.”
Michał Danielewicz, „A! E! I! O! U! Y!”, Dwutygodnik

Zdjęcia

Maciej Kaczyński

Zespół

Scenografia, współpraca Reżyserska, wideo: Wojtek Pustoła
Występuje: Rozalia Mierzicka
Światła: Karolina Gębska
Współpraca dramaturgiczna/kurator projektu: Tomasz Plata
Konsultacja: Sebastian Świąder
Koordynacja produkcji: Izabela Żerek
Produkcja: Centrum Kultury w Poznaniu
Koprodukcja: Komuna// Warszawa
Podziękowania: Joanna Klass, Grzegorz Laszuk, Sean Palmer, Marysia Stokłosa, Małgorzata Wdowik, Anna Wojnarowska

Współfinansowanie

Projekt dofinansowany przez Urząd Miasta Poznania, Urząd m.st. Warszawy oraz ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Miasto stołeczne Warszawa
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Scroll to Top