
RE//MIX Ciało Oko
reżyseria: Marta Ziółek
Carolee Schneemann (ur. 1939) uznawana jest za pionierkę performance art, body artu i kina awangardowego. Wywarła również wpływ na historię amerykańskiego tańca. W latach 60. była jedną z artystek współtworzących legendarną grupę Judson Dance Theatre, która zapoczątkowała post-modern dance.
Zainteresowanie tańcem zapoczątkowały kinetyczne rysunki, które Schneemann postanowiła przenieść na żywe ciała. Taniec pozwolił jej inaczej spojrzeć na przestrzeń i obiekt. Współpracowała z profesjonalnymi tancerzami, ale największe znaczenie miały dla niej nie ich umiejętności, ale ograniczenia – to, co sprawiało im trudność i kwestionowało typowy, wyćwiczony sposób działania. W swoich pracach badała dynamikę transformacji, fizyczny przepływ, wspólnotowe zaangażowanie ciał, przekraczanie personalnych granic. Ciało stanowiło dla niej materię, obiekt, formę, bryłę w ruchu.
Jej solowe performansy przypominają szalone wyprawy do wewnątrz własnego ciała, mistyczne manifesty obalające tabu dotyczące seksualności i płci w sztuce. W „Meat Joy” Schneemann pokryła swoje ciało surowym mięsem, rybami, kurczakami, kiełbasami, plastikiem i innymi materiałami. W słynnej akcji„Interior Scroll” wyciągała ze swojej waginy długi zwój tekstu, będący męską krytyką sztuki kobiecej. Ciało było dla niej materiałem przemiany, transformacji i rytuału.
W twórczości Schneemann zafascynowało mnie wcielanie rewolucji i utopii w taniec. W moim RE//MIXie skoncentruję się na jej trzech pracach: „Eye Body: 36 Transformative Actions”, „Meat Joy” oraz „Interior Scroll”. Wszystkie one poszerzają pojęcie choreografii, oferują perspektywę bliską sztukom wizualnym, malarstwu, przemieszczają uwagę z ciała tańczącego na materię obiektu w ruchu. Otwierają również przestrzeń dla sytuacji, wspólnoty i potencjału tkwiącego w konkretnych ciałach – mówi Marta Ziółek.
„Ciało Oko” to taneczna fikcja, feministyczna utopia, gdzie doświadczenie tożsamości i performansu eksplorowane jest w konstrukcji malarskiej (choreografii). Cztery tancerki przemieszczają obszar obrazu z powierzchni, płótna malarskiego na trójwymiarową przestrzeń, gdzie obraz i zdarzenie mają miejsce. Ciało jest figurą, przedłużeniem obrazu malarskiego. Obraz jest monstrum, które się porusza.
Zespół
Koncept i choreografia: Marta Ziółek
Taniec i performans: Marina Colomina, Maria Peralta, Eva Susova, Marta Ziółek
Pomoc dramaturgiczna: Renée Copraij, Ola Maciejewska, Maria F. Scaroni
Pomoc wizualna i zdjęcia: Katarzyna Szugajew
Light design: Katinka Marac
Kostium: Ceciilya Frupsiess
Nagranie: Lisa Vereertbrugghen
Współfinansowanie
Projekt dofinansowany przez UM Warszawa w ramach projektu „Teatr jako przestrzeń publiczna”.

