Czarno-białe zdjęcie. Kobieta w czarnej koszulce i spodniach stoi na jednej nodze, drugą wyciąga w bok. Jedną ręką podtrzymuje nogę, druga swobodnie zwisa. Patrzy w bok.

RE//MIX Yvonne Yvonne

choreografia: Weronika Pelczyńska


Wybrane hasła ze słownika twórczości Yvonne Rainer widziane i interpretowane przez Weronikę Pelczyńską.

Zdjęcia

Marta Ankiersztejn

Całość spektaklu:

Wstęp do spektaklu – wykład Jadwigi Majewskiej o Yvonne Rainer:

Zespół

Choreografia i wykonanie: Weronika Pelczyńska
Zdjęcie: Grzegorz Korzeniowski
Światło: Jarosław Żwirblis

Specjalne podziękowania dla: Aleksandry Borys, Aliny Gałązki, Ewy Kolankiewicz, Tomasza Kolankiewicza, Grzegorza Laszuka, Aleksandry Lemm, Joanny Leśnierowskiej, Anny Nowickiej, Janusza Orlika.

Biogramy

Weronika Pelczyńska – absolwentka eksperymentalnej akademii tańca współczesnego SEAD w Salzburgu, inżyniera Politechniki Warszawskiej. Doświadczenie zawodowe i sceniczne zdobywała w Teatrze Studio Buffo oraz przy produkcjach Teatru Tańca Mufmi. W latach 2008–2009 wraz z zespołem Bodhi Project występowała w Austrii, Niemczech, Włoszech i Polsce, współpracując z takimi choreografami jak: Matej Kejzar, Jeremy Nelson, Ori Flomin, Rob Hayden, Editta Braun oraz Simone Sandroni. Od 2009 występowała w spektaklu „Prawa Półkula” w choreografii Marysi Stokłosy, współpracuje z zespołem Stephanie Thiersch Mouvoir z Kolonii oraz z zespołem Johannesa Wielanda w Kassel. W sezonie 2011 współpracowała m.in. z Davisem Freemanem czy Jozefem Fruckiem i Evangelią Kapetanea. Od lutego 2010 roku zaangażowana jest w tworzenie choreografii oraz ruchu scenicznego w sztukach teatralnych i filmie, pracowała między innymi z Agnieszką Glińską, Krzysztofem Stelmaszykiem, Barbarą Sass-Zdort, Jarosławem Gajewskim czy Robertem Jaroszem.

Yvonne Rainer (urodzona 24 listopada 1934 roku w San Francisco) – amerykańska tancerka, choreografka, twórczyni filmów i pisarka. Jej praca jest klasyfikowana jako sztuka minimalistyczna i eksperymentalna. Była jedną z założycielek Judson Dance Theater (1962) i grupy improwizacyjnej Grand Union (1970).

Współfinansowanie

Spektakl odbył się dzięki wsparciu finansowemu Urzędu m. st. Warszawy w ramach projektu „Teatr jako przestrzeń publiczna” oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Miasto Stołeczne Warszawa
Warszawa europejska stolica kultury
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Scroll to Top