Strona główna > Program > Teatr/Taniec > Spektakle Archiwalne > Teoria smutnego chłopca
Dwie kobiety i mężczyzna stojący na wprost. Mają szare koszulki i białe spódnice baletowe. Ręce mają założone na poziomie brzucha. Mają zamknięte oczy.

Teoria smutnego chłopca

reżyseria: Cezary Tomaszewski

Młody mężczyzna, bohater (lub antybohater) porzuca swój dom w środku nocy, zostawiając ukochanej list pożegnalny. Gdy wyjeżdża z miasta, wrony obsypują go śniegiem zrzucanym z dachów. Rozpoczyna on swoja bolesną wędrówkę, w nieustannej torturze wspomnień minionego szczęścia. Niekonwencjonalna historia miłosna, nieidealne pary, duża ilość śniegu, piosenki, tańce i psy.

Dwie osoby siedzą pod filarami. Kobieta z przodu ma podkulone kolana, chwyta się za serce, ma rozchylone usta. Mężczyzna z tyłu pochyla się do przodu, ma biały podkoszulek. Na podłodze rozsypany jest biały proszek lub cukier
Dwie kobiety i mężczyzna stojący na wprost. Mają szare koszulki i białe spódnice baletowe. Ręce mają założone na poziomie brzucha. Mają zamknięte oczy.
Z przodu przy niskiej ławce gimnastycznej leżą trzy osoby. Za nimi przy pianinie siedzi kobieta w niebieskiej sukience, za pianinem stoi kobieta w szarej bluzce. Z lewej strony przy ścianie postawiono czyjś portret
Pięć osób. Przy pianinie siedzi kobieta. Za pianinem stoją trzy kobiety i mężczyzna, kobiety patrzą na mężczyznę. Kobieta z lewej strony ba baletową spódnicę. Pianino jest oświetlone ciepłym światłem, osoby za nim niebieskim
Zdjęcia

Pat Mic

Zespół

Reżyseria: Cezary Tomaszewski
Dramaturgia: Patrycja Kowańska, Martyna Wawrzyniak
Obsada: Natasza Aleksandrowitch, Małgorzata Biela, Weronika Krówka, Weronika Łukaszewska, Oscar Mafa
Przestrzeń i kostiumy: Bracia – Agnieszka Klepacka, Maciej Chorąży
Opracowanie muzyczne: Weronika Krówka
Światła: Jędrzej Jęcikowski
Charakteryzacja: Kacper Rączkowski
Współpraca produkcyjna: Olga Kozińska

Scroll to Top