KRAJOBRAZ. Kuratorka: Weronika Szczawińska

W 2019 roku kuratorką programu rezydencyjnego była Weronika Szczawińska. Zaproponowała temat przewodni „Krajobraz”. W ramach programu powstało sześć spektakli, m.in. Agaty Maszkiewicz, Grzegorza Laszuka i spektakl mistrzowski kuratorki. Spośród osób, które odpowiedziały na open call dla młodych twórców, do programu zakwalifikowali się Dobrawa Borkała, Wojciech Grudziński i Klaudia Hartung-Wójciak.
Solowy projekt w ramach rezydencji „Krajobraz” miał zrealizować również Rafał Urbacki. Artysta zmarł zanim doszło do premiery. Jego przyjaciele i współpracownicy wraz z kuratorką Weroniką Szczawińską i Komuną Warszawa zdecydowali się na oddanie hołdu artyście poprzez próbę rekonstrukcji jego ostatniego dzieła.

Idiom: Krajobraz

Krajobraz, landscape i landschaft, i paysage.

Krajobraz jako możliwy gatunek teatralny, krajobraz performatywny i performowany.
Wyobraź sobie swój krajobraz.

Czy Twój krajobraz jest naturalny, czy też wcale nie? Czy jesteś w nim? Czy raczej na niego patrzysz? Doświadczasz czy opisujesz?
A może myślisz o tym jeszcze zupełnie inaczej?

Krajobraz może kojarzyć się z wieloma dziedzinami: zarówno z naukami humanistycznymi, społecznymi, sztuką, jak też z naukami przyrodniczymi. Celem tak sformułowanego idiomu jest więc zainspirowanie twórców szeroko pojętych sztuk performatywnych do stworzenia prac multidyscyplinarnych, przekraczających granice wąsko zdefiniowanych dyscyplin, prac opartych na nieoczywistych współpracach i skojarzeniach. Idea „krajobrazu” została zarysowana szeroko – tak aby nie narzucać twórczyniom i twórcom żadnej perspektywy, ale zasugerować zarazem kilka podstawowych punktów wyjścia.
Słowo „krajobraz” i jego idea mogą odnosić się do czegoś istniejącego (lub postrzeganego), lecz także do jego reprezentacji. Stąd praca nad performensem „krajobrazowym” zakłada twórcze negocjacje pomiędzy doświadczeniem a reprezentacją (oraz namysł nad regułami reprezentacji). Krajobraz to także coś postrzeganego, praca nad nim obejmuje więc również namysł nad współczesnymi reżimami widzialności i niewidzialności. Zadajemy też pytanie o „naturalność” krajobrazu, wpisując się w istotne rozmowy dotyczące sztuki w dobie antropocenu. Idea „krajobrazu” odwołuje się także do nurtu refleksji teoretycznej ujmującego przestrzeń teatru (czy też szerzej: sztuk performatywnych) jako swoistej landscape art. Inspirujemy się sztukami wizualnymi, które już dawno podjęły dyskusję nad ideą krajobrazu. Celem roku kuratorskiego ma być powstanie prac, które przedstawią widowni mapę krajobrazów współczesności, zrealizowanych w różnych paradygmatach, przy użyciu rozmaitych mediów i estetyk.

Premiery w ramach programu rezydencyjnego „Krajobraz”:

• „Taki pejzaż”, reż. Agata Maszkiewicz, premiera 9 maja 2019;
• „Rozmowa o drzewach”, reżyseria Weronika Szczawińska, premiera 6 czerwca 2019;
• „Manat. Romans podwodny”, reżsyeria Klaudia Hartung-Wójciak, premiera 6 września 2019;
• „Rodos”, reżyseria Wojciech Grudziński, premiera 6 września 2019;
• „
Symfonia oddechowa. Jaśnienie”, reżyseria Dobrawa Borkała, premiera 6 września 2019
• „Fatamorgana”, reżyseria Grzegorz Laszuk, premiera 29 grudnia 2019

"Solo" Rafała Urbackiego

28 lutego 2019 roku Rafał Urbacki umieścił na swoim profilu Facebook’owym post: „już mogę podzielić się z wami tą wspaniałą wiadomością. Zostałem rezydentem w programie kuratorskim Weroniki Szczawińskiej. W Krajobrazie Komuny Warszawa. I będzie premiera działań performatywnych na jesieni. I już zapraszam. I już się cieszę. Aaaa!”. Tytuł, jaki Urbacki wybrał dla swojego wykonania to Solo. Rozpoczął przygotowania, omawiając z kuratorką, współpracownikami i przyjaciółmi pomysły na przebieg pracy i kształt prezentacji jej wyników. Rafał Urbacki zmarł 22 maja. Mama Rafała – Pani Krystyna Grabowska-Urbacka – przekazała jego bliskim rzeczy, które uznała za stanowiące część spuścizny zawodowej artysty i mogące mieć związek z przygotowaniami do Solo – w tym notatki i rekwizyty. Po śmierci Urbackiego, jego przyjaciele i współpracownicy wraz z kuratorką Weroniką Szczawińską i Komuną Warszawa zdecydowali się na oddanie hołdu artyście poprzez próbę rekonstrukcji jego ostatniego dzieła. Jak mógł wyglądać Krajobraz Rafała Urbackiego? Jak wygląda krajobraz po Urbackim?

Opracowanie i wykonanie:
Anu Czerwiński, Kacper Lipiński, Magdalena Przybysz, Igor Stokfiszewski, Weronika Szczawińska, Jaśmina Wójcik, Jakub Wróblewski, Katarzyna Żeglicka.

Rafał Urbacki (1984-2019) – reżyser, choreograf, performer, antropolog. Studiował reżyserię dramatu na PWST im. L. Solskiego w Krakowie i kulturoznawstwo na UŚ w Katowicach. Uczeń Iwony Olszowskiej. Dwukrotny stypendysta MKiDN w dziedzinie literatury i aktywności obywatelskiej, Art Stations Foundation by G. Kulczyk (Solo Projekt 2010) i Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultura. Autor licznych działań performatywnych ze społecznością, autobiograficznych, spektakli, choreodokumentów: Mt 9,7, W Przechlapanem, Kształt rzeczy. O węglu i porcelanie, Gatunki chronione, Niech nigdy w tym dniu słońce nie świeci, Jaram się, Erynie niech zostaną za drzwiami. Realizował produkcje dla Narodowego Starego Teatru w Krakowie, Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie, Starego Browaru w Poznaniu, Muzeum Śląskiego i Teatru Śląskiego w Katowicach. Współpracował jako choreograf teatralny z Moniką Strzępką, Radosławem Rychcikiem, Katarzyną Kalwat. Autor choreografii w dokumencie kreacyjnym Jaśminy Wójcik Symfonia Fabryki Ursus. Wykładowca w IKP UW na kierunkach pedagogika teatru i sztuki społeczne. Trzykrotny beneficjent programów IMiT „Scena dla tańca”. Przez ponad 11 lat poruszał się wyłącznie przy użyciu wózka inwalidzkiego. Dzięki pracy z technikami świadomościowymi dla tancerzy nauczył się chodzić.

Przejdź do:

Fatamorgana, reżyseria Grzegorz Laszuk

Manat.
Romans podwodny, reżyseria Klaudia Hartung-Wójciak

Rodos, reżyseria i choreografia Wojciech Grudziński

Rozmowa o drzewach, reżyseria Weronika Szczawińska

Symfonia oddechowa.
Jaśnienie, reżyseria Dobrawa Borkała

Taki pejzaż, reżyseria Agata Maszkiewicz, Vincent Tirmarche, Christophe Demarthe

Scroll to Top